Waar we vorige zomer waren

Charlotte Bricault, een Brusselse kunstenares, creëert installaties waar wilde planten in dialoog gaan met keramische voorwerpen zoals kussens, borden, bladzijden en borstels. Ze bereidt de voorwerpen voor en maakt plaats voor de zaden die ze sprokkelde. De zaden houden een belofte van het leven in, en verwijzen naar de spontane en vrije natuur.

Wilde planten zijn in verschillende vormen aanwezig in de meeste van haar installaties, alledaagse voorwerpen die geladen zijn met een symbolische, menselijke en intieme kracht.

Praktisch

Waar? Vierkante toren - Kasteel van Bouchout (Plantentuin Meise)

Wanneer? 13.05.23 - 17.09.23 

Biografie

Charlotte Bricault is een Franse kunstenares die in Brussel woont. 

• Afgestudeerd aan de Ecole d'Arts et Techniques du Paysage, Ecole Du Breuil, Parijs.
• Afgestudeerd aan de Chambre Syndicale des Fleuristes de Paris.
• Studeerde keramiek aan de Ecole des Arts Visuels La Cambre, Brussel.
• Studeerde keramiek aan de Academie Beeldende Kunsten Anderlecht, België.

‘Aarde is het essentiële element van mijn werk. De aarde waar de planten in wortelen en de aarde gevormd door mijn hand. Mijn huidige werk wordt beïnvloed door de kennis die ik verwierf aan de Ecole du Breuil en door mijn artistieke loopbaan als keramist. Ze combineren kennis van planten en een experimentele houding die raakt aan sensaties, herinneringen en het intieme. Ik word geïnspireerd door de ongecultiveerde landschappen van bermen, door deze weelderige, kwetsbare en gewone natuur. Ik gebruik de planten die in de buurt van mijn werkplek groeien, zij zijn de inspiratiebronnen en inspiratie van mijn artistieke aanpak.'

*** foto

De installatie "Waar we vorige zomer waren" ' vertelt het verhaal van een lunch op het gras, achtergelaten op een open plek waar de natuur het servies binnendringt. De wilde gerst doorboort de klei, het servies wordt een drager voor de natuur die tevoorschijn komt. De kunstenares creëerde de keramieken schalen met behulp van de giettechniek. De verkregen afdruk bewerkte ze dan opnieuw, ze doorboorde de schalen voor het bakken. En maakte zo ruimte voor de planten om te kunnen groeien. Net zoals een boer zijn veld ploegt en bewerkt voordat hij gaat zaaien.

Elk stuk van de installatie wordt geglazuurd en gebakken op 1250°C. Na het bakken plant ze de gesprokkelde zaden. De gerst die ze in het wild oogstte is eetbaar, deze plant symboliseert de spontane en vrije natuur.